Thuis

Wat een verschil. Om hier te zijn en om niet daar te zijn.

Donderdagochtend met wat vertraging op schiphol geland. Een tropisch vruchtendrankje op schiphol gekocht voor onderweg naar huis. Ondanks alle rijkdom hier, alle keuzes inzake eten, voelde ik niet de behoefte om iets te kopen tot ik langs de warme bakker in de straat liep. Een echt meergranen bruine boterham. Weer eens echt brood, zalig.
Een vliegtuig is niet gemaakt om in te slapen. Mij lukte het dan ook niet. Thuis was het eerst een uurtje of 2 de ergste achterstand wegwerken op een heerlijk breed en comfortabel bed. Geen muggen. Geen muskietennet. Geen moskee die mij wakker maakt.

Geen moskee die mij wakker maakt. Maar verder is het verdomd stil. Geen herrie. Geen kinderen. Geen afrikaanse stemmen en volumes. Geen motoren die onder je raam parkeren. Vreemd om mensen met wie ik mij voor altijd zo verbonden mee voel, ineens niet meer elke dag te zien.

Hoewel ik veel moois heb meegenomen, zoals foto's en video's en ik de mensen daar kan bellen, zal het toch even flink omschakelen zijn. Het was zo een compleet bestaan daar, dat het vreemd is om ineens in een ander bestaan terecht te komen. Maar het geeft ook aan hoezeer ik daar genoten heb.

Ik heb de beide gastgezinnen alweer gesproken. Leuk is dat in Karaminga nu gele meloenen op mijn manier worden verbouwd. Misschien kan Ambrus er nog eens eentje meegeven aan een Nederlander die daar op bezoek komt. Zou fantastisch zijn.

Het is wel wat leeg in huis omdat ik de woning had voorbereid op verhuur. Alles is weer wit maar daardoor te steriel. Gelukkig heb ik een kleed uit Ghana meegenomen dat volop de felle kleuren toont. Na dit opgehangen te hebben voelt het grappig genoeg meer als thuis.

Tijd om wat foto's te selecteren en laten afdrukken. Een leuke plek zoeken om de woning verder aan te kleden. Want het is een ervaring waar ik graag elke dag aan wordt herinnerd.

Wat inzake mijn toekomstige werk duidelijk is, is dat ik iets wil dat aansluit op mijn ervaringen daar. Dat wil zeggen de combinatie van lesgeven / begeleiden en kinderen. Wat dat betreft wacht mij een mooie, nieuwe toekomst met een speurtocht om werk te vinden wat hier op aansluit. Mocht iemand nog een idee hebben dan is dat van harte welkom.

Tijd om weer met alles en iedereen hier te verbinden maar mijn hemel wat mis ik iedereen daar. Mocht iemand erover denken om zijn of haar hart te volgen in een soortgelijk avontuur, dan moedig ik je volledig aan. Je leeft tenslotte maar 1 keer toch?