Aangekomen

Wat smaakt een boterham met kaas en tomaat die je net zelf gekocht hebt, in een stad waar je nog nooit bent geweest, toch bijzonder goed. De boterham heeft een hele aanloop alvorens eindelijk door mij te zijn opgegeten.

Het begon ruim 48 uur geleden....

Donderdagavond realiseer ik mij al dat ik mij heb verkeken op hoeveel tijd het me gaat kosten om vrijdag mijn woning leeg te ruimen. De kleding is nog niet gesorteerd en ingepakt en evenmin alles uit de keuken. Bovendien heb ik mijn bagage voor de reis ook nog niet ingepakt.
Ik stond om 8 uur op om te beginnen met alles wat je moet doen om de inboedel naar de opslag te brengen. Het zou me echter niet lukken om voor half 6 de sleutel over te dragen en de woning in gereedheid te brengen. Gewoon ervoor gaan en zoveel mogelijk doen, maar het duurde tot 7 uur voor ik weer thuis was. Half 8 de sleutel overgedragen met dat ik nog mijn bagage in moet pakken en naar Ibis nabij Schiphol reis.

Ook die reis duurt langer dan beoogd. De pickupservice liet bijna een half uur op zich wachten en vanwege het slechte weer zijn er vluchten uitgesteld waardoor het extra druk is met een lange wachtrij voor de balie bij het hotel.
Uiteindelijk is het 1 uur voor ik na een korte douche in bed lig. En 7 uur weer op.....

Om 9:15 gaat de vlucht. Ik sla het ontbijt half over met krentebrood als vervanging om nog wat minuutjes in bed te pakken, want de dag die volgt is lang.
De eerste vlucht naar New Work gaat goed, alleen verspreek ik mij licht bij het interview met de Amerikaanse immigratie. Mijn vermoeidheid speelt al een rol wanneer ik zeg dat ik van plan ben wat geld bij te verdienen en geen baan had in Nederland. Het is dat ik naar Peru reis maar anders hadden ze me op een vlucht terug naar Nederland gezet, vertelde de officier betekenisvol. Wel moest ik mijn retourbevestiging laten zien. Pff. Even anders aanpakken bij aankomst in Peru.

Ik word er nog door de snuggelhond tussenuit gehaald, een appel die in mijn tas zat en het beetje krentebrood... Via een aparte balie om aan te tonen wat voor voedsel je in je tas hebt. Allemaal op vriendelijke wijze maar kost extra tijd, terwijl de overstaptijd zo'n 2 uur is.
Gelukkig bij de baggage is er een snellijn voor mij omdat ik overstap en pfff heb nog een uur om wat te eten / relaxen.

Uiteindelijk 8 uur verder en aangekomen in Peru. Zwaar om twee vluchten te vliegen maar grappig om te zien hoe het karakter van de vlucht verandert met het land van bestemming. Het was beide met United dat ik vloog maar vanuit Nederland was alles heel georganiseerd en strak. We waren op tijd weg, alles paste in de bagageruimte boven onze hoofden.
Bij het instappen in de tweede vlucht was er al de aankondiging dat alleen grote koffers in de ruimte mochten en jassen en tassen onder de stoel. En zo waren er nog wat kleinigheden die het informeler maakten, evenals de interactie met de mensen.

Het was leuk met de buurman en buurvrouw te praten (voor zover dat met mijn gebrekkige Spaans en hun Engels ging). Dat ze paniekig was over het eerste deel van de vlucht (alleen het opstijgen) en daarin ook hulp zocht en hulp werd geboden door mij en de buurman, maakte dat we al wat deelden. Ik leerde / oefende nog wat Spaans en had een paar leuke momenten. Ik was al welkom en Peru voor ik was geland.

De vlucht komt aan volgens planning (we waren wat later vertrokken maar daar was in het schema blijkbaar rekening mee gehouden). Na het collecteren van mijn bagage (teveel), en een beter voorbereid verhaal voor de immigratie van Peru - wat heel soepel verliep, ga ik op zoek naar iemand met mijn naambordje.
Ene David brengt mij naar de hostel, hoewel hij eerst nog 15 minuten kwijt is aan gedoe met een parkeermeter die het geld niet wil pakken. Het is na 12 uur in de avond dat ik aankom. Doen wat nodig is, en slapen.

Het is benauwd in het slaaphok, ik ben doodmoe en weet dat ik morgen nog grote uitdagingen heb.
Ik voel ineens de behoefte om naar huis te gaan. Alles is anders, niets is hetzelfde. En ik ben moe.

De volgende dag om 9 uur sta ik op. En neem een karig ontbijt (wit brood met boter en jam) en ga andere bewoners uithoren over waar ik op moet letten.
Geen water uit de tap. Ok, had ik al begrepen maar dan bij deze bevestigd. Ik heb nog een half litertje water dat ik bij het tankstation heb gekocht waar de taxichauffeur David vannacht langs ging, mede om te tanken.
Ik wist wel dat water overal verkrijgbaar is, maar tot je het hebt is het ineens een kostbaar goed.

Ik krijg uitleg van de medewerkster van het hostel waar ik kan vinden wat ik nodig heb.

Ik heb op de luchthaven 50 euro's gewisseld voor Peruaanse Sols maar toch even langs de bank om te zien of het pinnen lukt. Ja. :)
En dan naar de supermarkt... ahhhhh. Ja, voedsel.
Brood, kaas en tomaar. Lekkerrrr.

Weer terug in het hostel verorber ik de boterham en neem nog wat water uit de 2 literfles die ik bij de boodschappen had gevoegd.
Ik voel me langzaam tot rust komen.