Werk, nee bedankt.

Tja, vanochtend dan met zware schoenen naar het Berlitz instituut in Lima gegaan. Op het internet zag ik dat ze 'Language Instructors' zoeken. De afgelopen 24 uur ook met de hostelbewoners gebabbeld over mijn idee en heb veel positieve reacties op mijn niveau van Engels terug gekregen, dus nu maar eens zien hoe ze daar reageren.

Ik neem de taxi, voor het eerst dat ik zelf een taxi regel!, en word netjes voor de deur afgezet. Een kleine 10 minuten naar een ander deel van de stad en dat voor 7 Sol, hoewel hij eerst 8 vroeg.

Ik kom binnen en kom aan de praat met 2 taalinstructeurs, mogelijk toekomstige collega's en hoor dat ze altijd tekort aan instructeurs hebben. Ook van hen krijg ik terug dat mijn niveau Engels hoog is. Of ik mijn CV bij me heb...
Wauw. Een paar minuten later sta ik buiten en begrijp ik dat ik maandag terug kan komen voor een interview / kennismaking met de HR medewerker. Er volgt dan een test / training waarbij het er vooral op neer komt om te zien of ik en de lesmethode met elkaar vereenigbaar zijn.

Ik informeerde nog wat naar het salaris voor de zekerheid en of ze kunnen helpen met het vinden van woonruimte. Het zou op een 2200 Sol per maand neerkomen bij fulltime dienstverband. Een drukke werkweek maar een goed salaris. Ik begreep dat de medewerker van het hostel waar ik verblijf een 1000 Sol verdient. Kan dus desnoods ook deeltijd.

Nogmaals wauw. Uhh, tja, maar de vragen blijven door mijn hoofd gaan. Wat wil ik? Wat doe ik hier? En waarom ben ik zo bezig met een baan terwijl ik nog geen 7 dagen in Peru ben en ik voorlopig het werk echt nog niet nodig heb.

Ik ga terug met een andere taxi en weet het nu op 6 Sol te houden, mede omdat de chauffeur met 7 Sol begon.
Ik praat me Pedro, een van de medewerkers van het Hostel, over hoeveel een ruimte huren hier kost en ben ondertussen mijn hoofd aan het breken over hoeveel uren ik dan eventueel zou kunnen werken om hopelijk nog wat tijd over te houden om Spaans te leren.

Even schrijven dan. Even mijn schriftje om wat gedachten te uitten na deze op zich bijzonder prettige ontdekking dat ik blijkbaar inderdaad een baan zou kunnen hebben. Ik bedoel, je kan het bedenken maar tot je zo'n kantoor binnenkoopt en ze vragen of je maandag terug kan komen voor een interview omdat ze zo verlegen zitten om instructeurs, weet je het natuurlijk niet.

Een kleine openbaring: Ik realiseer mij dat ik helemaal niet wil werken maar dat ik deze opsteker graag in mijn broekzak steek omdat ik nu zie hoe dicht ik ben bij een baan krijgen.
Ik ga maandag waarschijnlijk wel even langs om kennis te maken, maar meer zodat ik het als optie voor in de toekomst open kan houden. Goed om een contact op te bouwen met zo'n groot instituut wat bovendien in meerdere landen in Zuid Amerika zit.

Pfff. Dat maakt mijn dag wel anders.
Serieus overwegen om in Lima te blijven, terwijl ik tot dusver er nog niet zoveel aan vind. Nee, niet echt gelukkigmakend gevoel wat ik krijg. Er niet zoveel aanvinden heeft een paar redenen. Het komt deels omdat ik mij de afgelopen week op rust en herstel heb gericht. Ik was echt verdomd moe plus alles was nieuw en dan toch overweldigend en angst speelt dan ook een rol. Het wel of niet vinden van een baan heeft mij zo bezig gehouden, meer dan ik had gedacht, plus dat Miraflores het saaiste deel van Lima is. Nu is Lima uberhaupt al de hoofdstad en heeft het vanzelf al een meer Westers karakter, maar Miraflores is dan ook nog het rijke deel van de stad. Leuk om uit te rusten en je het hoofd te breken over wat te doen, maar weinig concreets wat je er kan doen of beleven. Maar dit bezoek aan dat instituut heeft mij geholpen om te stoppen met hoofdbrekens. Tijd om op andere zaken te gaan richten.

Wat tot dusver zeker waar is en goed bevalt is het eten hier. Ik ben wel een beetje van 'wat de boer niet kent....' maar wat ik tot dusver heb gegeten smaakt eigenlijk prima. Ik sta ook open voor nieuwe belevenissen, wat gezien mijn gebrekkige Spaans ook extra goed van pas komt, maar tot dusver kan ik beamen dat het in Peru lekker eten is.
Het staat ook in de Lonele Planet gids dat de gastronomie van Peru er een van hoge kwaliteit is. Ze hebben ik geloof 200 gerechten door de diverse culturele invloeden. Inca indianen, Spaans, Chinees, Creools. En alles groeit hier als een tierelier.

Goed, vanavond maar eens wandelen, morgen misschien maar eens naar de Inca-opgravingen in de stad gaan? Ik ga eens lekker bedenken waar ik zin in heb.