Even aanpassen

Het is even aanpassen inderdaad. Met het arriveren had ik alleen het project. Namelijk families bezoeken en praten over keuzes in het leven / studie / beroepskeuze. Op zich een goeie ingang om mensen te leren kennen maar het moest in de avond. Nu zijn Afrikanen al donker maar in een dorp zonder elektriciteit in de avond een gesprek voeren....
Bovendien erg cognitief. Ofwel tijd om na 3 dagen te erkennen dat het zo niet werkt. Vanochtend naar Bolga (Bolgatanga) geweest. Weg van hier en aan de gang met wat dan wel.
Teveel hetzelfde wat niet eens 100% mijn idee was, nee. Tamale was leuk omdat het spel en plezier er ook was. Initiatief nemen, sturen, opdrachten. Kortom, verbonden met de kinderen, de schoolkinderen, het gastgezin. Dat de kinderen hier minder / matig of zelfs slecht Engels spreken helpt helemaal niet mee.

De gesprekken hebben wel een inzicht gegeven. De afgelopen 3 avonden ben ik 3 families langsgegaan met een tolk (de oudste zoon in het huis waat ik verblijf). Het eerst gesprek was hier. Daarna naar de broer van de gastvader. En gisteren naar iemand die later de leidster van de vrouwengemeenschap bleek.
Er zijn behalve alle gesprekken over familie, boeren, opleiden, vooral 2 dingen blijven hangen.
Een vrouw gaf aan dat ze vroeger voetbal speelde en nu niet meer. Mijn vraag ging over belangrijke beslissingen in het verleden, dus het was niet echt een antwoord... Maar er speelde wel een behoefte.
Vandaag in Bolga een voetbal gekocht en besloten wat training te gaan geven. Ik heb de vrouw eerder vandaag gesproken en gezegd dat we morgen omo half 9 met andere vrouwen erbij zullen gaan opwarmen, hardlopen en daarna wat voetballen. Eens zien met hoeveel ze op komen dagen :)
Een andere iets wat ik hier al eerder heb gedaan is een aantal standaard yoga-oefeningen. Vooral ademhalen en licht-strekken. Morgen een half uur voor de voetbaltraining, met de kinderen een half uurjte max.
Hmm, lijkt er al meer op!

De dorpoudste had aangegeven dat een probleem van de vrouwen is, het verkopen van shai-noten. Een notensoort waar ik bij mee heb geholpen met scheiden van de schil.
Het is echter moeilijk verkopen. Sommige vrouwen krijgen de boel niet verkocht of als ze niet oppassen worden ze bedrogen met een valse weegschaal.
Vandaag met een andere vrijwilliger (Mario van het Amerikaanse Peace Corps, die hier al 7 maanden zit) gesproken over het centraal verzamelen en verkopen van alle noten. Het is een theorie die we gaan onderzoeken.
Morgen eerst maar beginnen met het tellen van het aantal zakken dat dit dorp opbrengt. Dat wordt coordineren, wat ze hier niet kennen. Een uitdaging en gewoon uitleg en opdrachten voorstellen / aangeven.

Op zich de afgelopen dagen wel leuke dingen gezien of gedaan (mais gezaaid, bosjes gekapt op braakliggend land). Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe het experiment met de gele meloen uit gaat pakken. Ambrus, de oudste zoon, heeft zaadjes van de gele meloen uit de omgeving bewaard en wilde ze gisteren zaaien. Ik vroeg hem of hij wist wat de meloen nodig heeft, maar daar had hij geen antwoord op.
Ik heb het een en ander op het internet opgezocht en hem uitleg gegeven en voorgesteld om het stukje land in 3 stukken te delen en verschillende condities te creeeren. Het is voor hem nieuw zodat het goed is om te experimenteren.
Een deel zal op de oude methode gaan. Zaaien, regenbui afwachten, sproeien met chemcials, klaar.
Een deel gaat meer om mijn manier, namelijk dagelijks wateren, stokjes met touw eraan als steun om te groeien en op het juiste moment snoeien.
Het derde deel gaat op ecologische wijze, door te bemesten met mest van de dieren hier en geen chemicals gebruiken. Zal interessant zijn om te zien wie er gaat winnen.

Het was trouwens leuk om Bolga te bezoeken. Nieuwe contacten, even weer shops, groente, fruit, en een supermarkt tot mijn beschikking.